Ranunculus peltatus subsp. baudotii
Ranunculaceae
Àutri noum : Nègo-fòu, Tirasseto-d'aigo.
Nom en français : Renoncule de Baudot.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Ranunculus peltatus subsp. baudotii & Amaranthus albus
Ranunculus peltatus subsp. baudotii
Ranunculaceae
Àutri noum : Nègo-fòu, Tirasseto-d'aigo.
Nom en français : Renoncule de Baudot.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 20 à 100 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Idroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus Famiho : Ranunculaceae Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour : Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 24 à 30 mm Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Aigo - Palun - Ribiero Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard Couroulougi : Éurasiatico Ref. sc. : Ranunculus peltatus subsp. baudotii (Godr.) Meikle ex C.D.K.Cook, 1984 (= Ranunculus baudotii Godr.,1840 )
Amaranthus albus
Amaranthaceae
Autre noum : Amaranto.
Nom en français : Amarante blanche.
Descripcioun :L'amaranto-blanco nous vèn d'Americo de l'uba. Es uno planto de l'an emé de cambo bèn drecho, de coulour blanco emé de fueio lusènto dessouto e de bord oundejant. Li fueio li mai basso s'acabon emé uno pichoto arèsto (fotò). La flour èi de tipe 3 emé de bratèio un pau longo e espinouso, au contro de Amaranthus blitoides que ié sèmblo un pau (tipe 5 e bratèio pu courto).
Usanço :L'amaranto-blanco pòu se culi e se manja coume d'espinarc, en tian o dins la soupo ; e li grano peréu .
Port : Grando erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : alterno Tipe bioulougico : Teroufite Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Amaranthus Famiho : Amaranthaceae Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour : Verdo Petalo : 3 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Estiéu - Autouno
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Mueio Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Amaranthus albus L., 1759